Alles over bloedluizen bij reptielen en slangen

In Nederland is de meest voorkomende bloedluis op reptielen de slangenmijt Ophionyssus natricis. Dit is een ander soort bloedluis dan bij kippen en vogels wordt aangetroffen. De slangenmijt komt in de natuur wel eens voor op grote boa’s, maar wordt vooral bij slangen in gevangenschap aangetroffen¹.

Bijna alle soorten slangen in terraria kunnen last krijgen van de slangenmijt. Bovendien kan de bloedluis ook overlopen op andere soorten reptielen zoals de Zuidelijke alligatorhagedis ( Elgaria multicarinata), gewone blauwtongskink (Tiliqua scincoides) en gevlekte leguaan (Uta stansburiana)¹. De slangenmijt komt komt ook op schildpadden voor alleen is dit erg zeldzaam².

De slangenmijt is gevaarlijk voor je huisdier omdat het beestje bacteriën en virussen kan overdragen. Bovendien wordt het reptiel verzwakt doordat bloed wordt afgenomen en zal het daardoor vatbaarder zijn voor ziektes. 

Hoe vormt de slangenmijt een plaag:

1. Hoge temperaturen en luchtvochtigheid versnellen de ontwikkeling. De slangenmijt voelt zich het prettigst rond de 25°C en luchtvochtigheid tussen 70% en 80% RV.
2. In afgesloten terraria kunnen de mijten goed nestelen en reproduceren
3. Als meerdere reptielen bij elkaar in een terrarium zitten, kunnen de mijten makkelijk overstappen.
4. De mijten kunnen ook het terrarium ontsnappen en andere terraria binnendringen 

Levenscyclus slangenmijt

Als larven van de slangenmijt uit een eitje kruipen, dan nemen ze nog geen bloed op. Ze zijn klein en licht van kleur, en daardoor moeilijk te ontdekken.

Na 18-24 uur vervellen de larven en groeit de mijt uit tot een protonymfe. De protonymfe gaat op zoek naar een reptiel en kruipt onder de schubben of bijt zich vast in zachte delen naast de ogen van het reptiel om te voeden. De mijt is nu rood van kleur en makkelijker te herkennen.

Hierna trekt de protonymfe zich terug en vervelt tot een deutonymfe in 12-48 uur.

In de laatste fase vervelt de deutonymfe tot een volwassen slangenmijt. De volwassen voeden zich opnieuw met bloed en krijgen hierdoor energie om te reproduceren en eitjes te leggen. Na elke bloedmaaltijd kan een vrouwtje 20 eieren leggen¹.

 Hagedissenmijt
Een andere soort bloedluis die veel wordt aangetroffen op reptielen is de hagedissenmijt (Hirstiella trombidiiformis). Deze soort zit vooral op hagedissen maar kan ook overlopen naar slangen. De rode mijt kan overal worden aangetroffen op het dier en irriteert de huid van de hagedis. Hierdoor kunnen er donkere plekken op de huid onstaan. Bij een stevige plaag kan je dier last krijgen van bloedarmoede, problemen met vervelling of een slechte conditie krijgen³.

Huidproblemen door een besmetting met mijten⁴

 

 

 

 

 

Verder lezen:

1. Wozniak, E. J., & DeNardo, D. F. (2000). The biology, clinical significance and control of the common snake mite, Ophionyssus natricis, in captive reptiles. Journal of Herpetological Medicine and Surgery, 10(3), 4-10.
2. Castro, P. D. J., Pietzsch, M., & Pantchev, N. (2019). Ectoparasites in captive reptiles. The Veterinary Nurse, 10(1), 33-41.
3. Gazyağcı, S., Aktaş, M. S., & Sarı, B. (2011). The first record of the mite (Hirstiella sp.) on a green iguana from Turkey and its therapy with fipronil-a case report. Veterinarski arhiv, 81(6), 793-797.
4. https://en.wikivet.net/Lizard_Mites